Roślinne Porady

podlewanie: obfite, ale z okresami suszy. Zalać żyworódkę dużą ilością wody, tak by po podlaniu, cały palec włożony w ziemię był mokry. Następnie zostawić roślinę na 7-14 dni (w zależności od wielkości) i podlać, dopiero gdy po sprawdzeniu palcem ziemia okaże się sucha. Lubi wilgotne powietrze i zraszanie, wybacza dłuższe okresy suszy.

ziemia i nawożenie: zwykła „z worka” wystarczy, ale dobrze dorzucić do niej garść piasku oraz materii organicznej np. kompostu.

rozmnażanie: z małych sadzonek wyrastających z liści. Gdy sadzonki będą gotowe do samodzielnego wzrostu, odpadną z rośliny matecznej na ziemię i tak zaczną się ukorzeniać. Oczywiście możemy sami zdjąć pojedyncze mikro rośliny i posadzić je bezpośrednio do ziemi. Jeżeli zetniemy pęd żyworódki i umieścimy go w naczyniu z wodą, wypuści korzenie – tak otrzymamy większą sadzonkę niż tę z liści, jednak potrzebuje ona więcej czasu by się „zadomowić” w doniczce.

utrzymanie: oprócz podlewania, nie ma większych wymagań. Zazwyczaj kwitną zimą, najczęściej styczeń-luty. Potrzebują do tego okresu chłodu (np. postania w nieogrzewanym pokoju) lub dotykania bezpośrednio okna. Niektóre żyworódki zamierają po kwitnieniu, dlatego zawsze warto mieć jedną sadzonkę w pogotowiu.

toksyczność: są nie tylko jadalne, ale też i lecznicze. Żyworódka zawiera mangan, miedź, cynk czy bor. Dzięki nim maseczki czy okłady ze zgniecionych liści lub na bazie soku mają właściwości neutralizujące rany, trądzik czy poparzenia.

inne: nie masz co podać na obiad, a masz całą uprawę (o co nietrudno) żyworódek? Użyj jej liści jak sałaty czy dodatku do lemoniady, jest lekko kwaśna w smaku.